ทำนอง สมยศ ทัศนพันธ์
* ทะเลนั้นเป็นเหมือนถิ่นของเรา
จะขอเฝ้า ตราบจนชีวิตเราสิ้น
ยามคลื่นซัดกระเซ็น เช้าเย็นสำเนียงเคยชิน
เลือดไหลริน เพื่อคงเกียรติของนาวี
* ธงที่ถูกสายลม โบยสะบัดยังพัดพลิ้ว
ทิวท้องถิ่นทะเล มิยอมให้ใครย่ำยี
เรือแม้จะต้องจม เพื่อปกป้องเสรี
เราขอสละชีพพลี พร้อมกัน ทุกคน..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น